One week to go.. - Reisverslag uit Belfast, Verenigd Koninkrijk van Roxy Kapteijns - WaarBenJij.nu One week to go.. - Reisverslag uit Belfast, Verenigd Koninkrijk van Roxy Kapteijns - WaarBenJij.nu

One week to go..

Door: Roxy Kapteijns

Blijf op de hoogte en volg Roxy

23 Mei 2013 | Verenigd Koninkrijk, Belfast

23 may 2013, One week left…

Daar ben ik dan weer eindelijk met een verhaal over Belfast. Het is me toch weer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Dit is omdat het leven hier heel gewoon geworden is. Helaas houdt dit over een weekje alweer af, want jeetje.. nog maar een klein weekje te gaan en dan ben ik gewoon alweer thuis met een ervaring die ik nooit meer zal vergeten! Vooral de vriendschappen die ik hier heb gemaakt. Ik voel al dat het een moeilijk afscheid gaat worden, met het idee dat ik ze misschien niet meer terug ga zien.. Maar gelukkig komen Ida (denmark) met haar vriend, Sanna (Finland) en Simon (Belfast) 20 juni naar Nederland voor een paar dagen!

IIk heb twee verschillende gevoelens bij het verlaten van Belfast, ik kan niet wachten om iedereen in Nederland te zien (speciaal mijn zus die een dochtertje heeft gekregen!!). Maar aan de andere kant ga ik hier een geweldige periode afsluiten.

Ik zal maar beginnen na de vakantie, we hadden drie weken les. En ik moet toegeven, het stelde niet veel voor. Het was soms gewoon zelf saai en omdat we elke dag wel een paar uur les hadden konden we geen dag trippen maken. Maar het was leuk om contact te hebben met al die Stranmillis mensen. Helaas kregen we bij elk vak dat we hadden een assessment, dat betekent: 8 essays typen.. en dat allemaal in het Engels (wat trouwens wel echt super goed gaat) en elk moest 1500 woorden zijn, dus daar ben ik de laatste weken druk mee geweest. Gelukkig ben ik nu klaar en ik heb er een goed gevoel over.
Buiten de lessen om doen we hier nog echt geweldige dingen. Mijn hoogte punten zal ik even kort beschrijven.
19 mei hadden we met zijn alle een barbecue in het huis van Simon, het was een heerlijke dag en iedereen had lekker eten gemaakt. En met een paar meiden zijn we blijven slapen (?!). Wat was dat een groot gezelligheid. Het grappige was dat Kjersti ook in haar slaap praat, dus we hadden gezellige gespreken.

Een dag later kwam Ben naar Stranmillis. Ben is een man (eerder een jongen?!) die we hebben ontmoet in Manchester (Engeland) hij maakt een wereldreis van ZEVEN Jaar! Dus hij kwam ook gezellig even in Belfast buurten, hij sliep illegaal bij ons in de keuken, want het is niet toegestaan om bezoek te hebben zonder het door te geven, vooral als het over jongens gaat. We besloten om die avond te gaan stappen, en goed.. Gelukkig hebben we de weg nog terug gevonden naar huis, maar blijkbaar met iets teveel lawaai dus de beveiliging heeft ons gevolgd en Ben in Stranmillis uitgezet om 4uur snachts.. tja, beetje balen.. maar dat was het risico.
Dit was niet de enige avond dat we zijn stappen. We hebben hier verschillende verjaardagen gehad en daar hoort de pub ook bij!
En dan nog een leuk resultaat van een avondje stappen, de dag daarna hebben Hilde en ik dus mooi 4 uur in het ziekenhuis gezeten.. Was wel een speciale ervaring om mee te maken. Die nacht had Hilde een paar traptreden niet gezien, resultaat: gevallen op haar enkel dus niet meer konden lopen. Nu loopt Hilde voor een paar dagen op krukken en neemt heftige pijnstillers. Maar we blijven altijd lachen en ze doet alle activiteiten gewoon mee!

Maar buiten al de drankjes drinken zijn we ook gezond bezig. Elke maandag wordt hier een sportactiviteit geregeld (voetbal, hockey, basketbal and rugby). En natuurlijk is team Erasmus van de partij! Sporten kunnen we niet, maar we hebben de beste supporters en de meeste fun.
Verder lopen we hier ook vaak in en rondom Belfast.

Bijzondere dagen om mee te maken was de opendag en dat Stranmillis 90 jaar bestaat, er werden verschillende activiteiten georganiseerd.
Wat heel erg leuk was vorige week was het Eurovisie songfestival. We hebben in de groep verschillende landen en iedereen was voor haar or zijn eigen land. Het werd een echte wedstrijd, en bijna al onze landen waren ook in de finale. Iedereen had vlaggen meegenomen om zijn of haar land aan te moedigen!

Ook ben ik vorige week terug geweest naar mijn oude stage. Ik was heel erg zenuwachtig hiervoor. Ik had geen idee hoe de jongens zouden reageren en dat er geen gesprekstof was. Maar het was het tegenover gestelde. De jongens hadden totaal niet verwacht dat ik langs zou komen en ze vonden het geweldig. Ze gaven me knuffels, sproken Nederlands tegen me en vroegen verschillende vragen. Ik vond het heerlijk om terug te zijn. de docenten waren weer zo aardig en voelde me totaal op mijn plek. Ik had stroopwaffels gekocht.. dat was een groot succes zeg! Haha.
Helaas kon ik niet lang blijven want Simon ging me een tour geven op de middelbare school waar hij heeft gezeten. Deze middelbare school is ook een deel van Campbell.

Mijn hoogte punten van de laatste weken was toch wel het coasteering and surfen, wauw wat was dit gaaf zeg! Het was bij PortRush, ongeveer 1,5 uur rijden van Belfast. We konden de Stranmillis bus lenen! Bij coasteering zijn we van de cliffen afgesprongen van maar liefst 10 meter (volgens mij, ze hebben me het uitgelegd in feeds, maar daar snap ik helemaal niks van.. haha). Maar op het moment dat je sprint voel je al de kriebels door heel je lichaam, maar wat geeft dat een kick. En de zee was zo gaaf, er waren hoge golven. Maar het was zo koud! Maar echt een hele gave ervaring.
En dan vandaag zijn we wezen surfen, wat een ervaring.. ik had dit nog nooit gedaan en het was aardig zwaar. En ik heb toch een paar keer gedacht dat ik dood ging.. er waren hoge golven en ben een paar keer goed omgeslagen met de plank op mijn hoofd. Gelukkig hebben de begeleiders ons goed begeleid en ons een soort van surfen geleerd, want ja.. het is me toch wel gelukt om op de plank te staan!
Ik moet nu ook toegeven ik ben nu letterlijk mijn agenda aan het doorbladeren om te kijken wat we hebben gedaan. En ik heb natuurlijk alleen maar de hoogte punten gepakt, maar de momenten dat ik het meeste geniet is relaxen met al mijn vrienden hier. Gewoon een muziekje op en praten over alles en nog wat..

Voor aankomende week hebben we veel dingen gepland dus saai gaat het zeker niet worden, ik ga genieten van alle momenten die ik hier heb met al de geweldige momenten!!
Tot over een weekje allemaal! Donderdag 30 mei om 19.00 ben ik weer in Nederland!

Xxx liefs,

En mijn grammatica zal wel weer helemaal verkeerd zijn.. maar ik ben echt kapot van het surfen.. dus dat vind ik een goed excuus!

  • 24 Mei 2013 - 00:00

    Auk:

    Rox, geniet nog een weekje. Ik zie je 22 juli. X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roxy

Actief sinds 02 Jan. 2013
Verslag gelezen: 1029
Totaal aantal bezoekers 4539

Voorgaande reizen:

08 Februari 2015 - 28 Juni 2015

Down Under in Australia

18 Januari 2013 - 01 Juni 2013

Belfast!

Landen bezocht: